Wyprawa do WFN - wątek ogólny

[Bolesław Kirianóo von Hohenburg]

Opis: Wyprawa ma na celu zdobycie informacji o Wyspie Fałszywej Nadziei a także ustanowienie tam kiriańskiej kolonii. Wyspa leży niedaleko od wybrzeży pół. Żelabrańskiego, koło Xorphii.

Rys historyczny: Pierwszy raz wyspa została zasiedlona w VI wieku n.e. kiedy to przybyli na te tereny Słowianie. Przez pewien czas żyli tam w odcięciu od świata, ale w 1017 roku zostali włączeni do Królestwa Kiriannos. Od przyłączenia do prakiriańskiego Królestwa obserwować można było asymilowanie się przybyłych później na wyspę Kiriów z Słowianami (Slavami) postępujące tu szybciej niż w reszcie Kirianii. Podczas kryzysu z lat 1389-1409 wyspa została zajęta przez istniejące już wtedy na północy Cesarstwo Xorphii i było w jej posiadaniu wraz z dwoma mniejszymi wysepkami obok aż do roku 1850, kiedy to zmieszani ze sobą Kiriowie i Słowianie tworzący już wtedy na wyspie jeden naród - Kiriańczyków, wypędzili władze Cesarstwa i ogłosili Wolną Republikę Wyspiarską obejmującą samą Wyspę Fałszywej nadziei a także dwie większe wyspy na południowy wschód od niej oraz dwie małe na zachód. Jej stolicą stało się założone przez Xorphijczyków miasto Üz. Jednocześnie Xorphijczycy dalej żyli na wyspie i oddziaływali na nią tak bardzo, że do połowy XX wieku można było mówić o nowym narodzie zamieszkującym tą wyspę - Üzakach będących mieszaniną wszystkich naród i kultur tam występujących. Nie wybiegajmy jednak zbytnio w przyszłość, bowiem już w 1900 Republika obchodziła 50-lecie, ale już w 1901 nastał w niej kryzys. Dwie większe wyspy na południowy wschód od Wyspy oderwały się, przyłączając się do Brodii. Republika już w 1905 obejmowała samą Wyspę, bez dwóch mniejszych na zachód przejętych przez Królestwo Kiriańskie, które już w 1906 przejęło również Wyspę Fałszywej Nadziei, kończąc istnienie Wolnej Republiki Wyspiarskiej. Kiriania nie cieszyła się jednak długo swoją zdobyczą, bo już w 1920 zostali z niej wyparci przez korsarzy xorphijsko-brodryjskich. Jednak gdy wynieśli się z niej szukając innych, bardziej wartościowych zdobyczy, lud zamieszkujący Wyspę żył po cichu nie zwracając uwagi żadnej z mocarstw, aż do dziś.

Organizatorzy wyprawy: Kiriańska Flota Kolonialno-Ekspansywna, Liga Morska i Kolonialna

Uczestnicy wyprawy: @Bolesław Kirianóo von Hohenburg , @Tadeusz I Wielki , @Piotr Jankowski i @Artur Kardacz , @Mailo Kundurowski oraz narracyjni: Aaranok Ázski, Światłosław Eern, Nikołłaj Szrzaski + 40 kolonistów docelowo zostawionych na wyspie celem stworzenia osady

System rozgrywki: Samodzielne odkrywanie wyspy przez członków wyprawy, powolne odkrywanie białych pól na mapie wyspy. Więcej tutaj: *klik*

Termin wyprawy: Do ustalenia

[Mailo Kundurowski]

Opis: Wyprawa ma na celu zdobycie informacji o Wyspie Fałszywej Nadziei a także ustanowienie tam kiriańskiej kolonii. Wyspa leży niedaleko od wybrzeży pół. Żelabrańskiego, koło Xorphii.

Rys historyczny: Pierwszy raz wyspa została zasiedlona w VI wieku n.e. kiedy to przybyli na te tereny Słowianie. Przez pewien czas żyli tam w odcięciu od świata, ale w 1017 roku zostali włączeni do Królestwa Kiriannos. Od przyłączenia do prakiriańskiego Królestwa obserwować można było asymilowanie się przybyłych później na wyspę Kiriów z Słowianami (Slavami) postępujące tu szybciej niż w reszcie Kirianii. Podczas kryzysu z lat 1389-1409 wyspa została zajęta przez istniejące już wtedy na północy Cesarstwo Xorphii i było w jej posiadaniu wraz z dwoma mniejszymi wysepkami obok aż do roku 1850, kiedy to zmieszani ze sobą Kiriowie i Słowianie tworzący już wtedy na wyspie jeden naród - Kiriańczyków, wypędzili władze Cesarstwa i ogłosili Wolną Republikę Wyspiarską obejmującą samą Wyspę Fałszywej nadziei a także dwie większe wyspy na południowy wschód od niej oraz dwie małe na zachód. Jej stolicą stało się założone przez Xorphijczyków miasto Üz. Jednocześnie Xorphijczycy dalej żyli na wyspie i oddziaływali na nią tak bardzo, że do połowy XX wieku można było mówić o nowym narodzie zamieszkującym tą wyspę - Üzakach będących mieszaniną wszystkich naród i kultur tam występujących. Nie wybiegajmy jednak zbytnio w przyszłość, bowiem już w 1900 Republika obchodziła 50-lecie, ale już w 1901 nastał w niej kryzys. Dwie większe wyspy na południowy wschód od Wyspy oderwały się, przyłączając się do Brodii. Republika już w 1905 obejmowała samą Wyspę, bez dwóch mniejszych na zachód przejętych przez Królestwo Kiriańskie, które już w 1906 przejęło również Wyspę Fałszywej Nadziei, kończąc istnienie Wolnej Republiki Wyspiarskiej. Kiriania nie cieszyła się jednak długo swoją zdobyczą, bo już w 1920 zostali z niej wyparci przez korsarzy xorphijsko-brodryjskich. Jednak gdy wynieśli się z niej szukając innych, bardziej wartościowych zdobyczy, lud zamieszkujący Wyspę żył po cichu nie zwracając uwagi żadnej z mocarstw, aż do dziś.

Organizatorzy wyprawy: Kiriańska Flota Kolonialno-Ekspansywna, Liga Morska i Kolonialna

Uczestnicy wyprawy: @Bolesław Kirianóo von Hohenburg, @Tadeusz I Wielki, @Piotr Jankowski i @Artur Kardacz oraz narracyjni: Aaranok Ázski, Światłosław Eern, Nikołłaj Szrzaski + 40 kolonistów docelowo zostawionych na wyspie celem stworzenia osady

System rozgrywki: Samodzielne odkrywanie wyspy przez członków wyprawy, powolne odkrywanie białych pól na mapie wyspy. Więcej tutaj: *klik*

Termin wyprawy: Do ustalenia

towarzyszu ale ja też płynę

[Bolesław Kirianóo von Hohenburg]

Opis: Wyprawa ma na celu zdobycie informacji o Wyspie Fałszywej Nadziei a także ustanowienie tam kiriańskiej kolonii. Wyspa leży niedaleko od wybrzeży pół. Żelabrańskiego, koło Xorphii.

Rys historyczny: Pierwszy raz wyspa została zasiedlona w VI wieku n.e. kiedy to przybyli na te tereny Słowianie. Przez pewien czas żyli tam w odcięciu od świata, ale w 1017 roku zostali włączeni do Królestwa Kiriannos. Od przyłączenia do prakiriańskiego Królestwa obserwować można było asymilowanie się przybyłych później na wyspę Kiriów z Słowianami (Slavami) postępujące tu szybciej niż w reszcie Kirianii. Podczas kryzysu z lat 1389-1409 wyspa została zajęta przez istniejące już wtedy na północy Cesarstwo Xorphii i było w jej posiadaniu wraz z dwoma mniejszymi wysepkami obok aż do roku 1850, kiedy to zmieszani ze sobą Kiriowie i Słowianie tworzący już wtedy na wyspie jeden naród - Kiriańczyków, wypędzili władze Cesarstwa i ogłosili Wolną Republikę Wyspiarską obejmującą samą Wyspę Fałszywej nadziei a także dwie większe wyspy na południowy wschód od niej oraz dwie małe na zachód. Jej stolicą stało się założone przez Xorphijczyków miasto Üz. Jednocześnie Xorphijczycy dalej żyli na wyspie i oddziaływali na nią tak bardzo, że do połowy XX wieku można było mówić o nowym narodzie zamieszkującym tą wyspę - Üzakach będących mieszaniną wszystkich naród i kultur tam występujących. Nie wybiegajmy jednak zbytnio w przyszłość, bowiem już w 1900 Republika obchodziła 50-lecie, ale już w 1901 nastał w niej kryzys. Dwie większe wyspy na południowy wschód od Wyspy oderwały się, przyłączając się do Brodii. Republika już w 1905 obejmowała samą Wyspę, bez dwóch mniejszych na zachód przejętych przez Królestwo Kiriańskie, które już w 1906 przejęło również Wyspę Fałszywej Nadziei, kończąc istnienie Wolnej Republiki Wyspiarskiej. Kiriania nie cieszyła się jednak długo swoją zdobyczą, bo już w 1920 zostali z niej wyparci przez korsarzy xorphijsko-brodryjskich. Jednak gdy wynieśli się z niej szukając innych, bardziej wartościowych zdobyczy, lud zamieszkujący Wyspę żył po cichu nie zwracając uwagi żadnej z mocarstw, aż do dziś.

Organizatorzy wyprawy: Kiriańska Flota Kolonialno-Ekspansywna, Liga Morska i Kolonialna

Uczestnicy wyprawy: @Bolesław Kirianóo von Hohenburg, @Tadeusz I Wielki, @Piotr Jankowski i @Artur Kardacz oraz narracyjni: Aaranok Ázski, Światłosław Eern, Nikołłaj Szrzaski + 40 kolonistów docelowo zostawionych na wyspie celem stworzenia osady

System rozgrywki: Samodzielne odkrywanie wyspy przez członków wyprawy, powolne odkrywanie białych pól na mapie wyspy. Więcej tutaj: *klik*

Termin wyprawy: Do ustalenia

towarzyszu ale ja też płynę

Ach, Towarzysz płynie? Najmocniej przepraszam. Musiałem być pijany jak się pan zgłaszał w każdym razie dopisano.

[Artur Kardacz]

Czy podczas wyprawy możemy napotkać opór Xorpijczyków? Mając na uwadze niezbyt dobre relacje to obawiam się prowokacji z ich strony. Proponuję nająć kilku najemników do ochrony naszej wyprawy, ewentualnie możemy skorzystać z usług Kolonialnej Piechoty Morskiej (w służbie Ligi).

[Bolesław Kirianóo von Hohenburg]

Xorphia jako państwo już wkrótce nie stanowić będzie zagrożenia - i nie, nie ma to związku z kolejnym podejściem zajęcia jej, ani niczym podobnym. Natomiast zagrożenie ze strony Xorphijczyków jako narodu istnieje i istnieć będzie nadal. Z tego co wiemy Xorphia nie próbowała nawiązać kontaktu z Wyspą, ale na wszelki wypadek byłbym wdzięczny jeśli Piechota Morska Ligii popłynie z nami.

[Bolesław Kirianóo von Hohenburg]

Wreszcie długo wyczekiwana wyprawa miała się odbyć. Miał to być pierwszy krok w stronę kolonizacji obcych lądów, ustanawiania ładu w miejsce chaosu, prawa w miejsce bezprawia.

Dlatego zebrali się tu, w Kirian City. Należało spenetrować wyspę i ochronić lokalną ludność, Üzaków.
- Członkowie wyprawy, zgłaszać się! - krzyknął Aaranok Ázski.

[Tadeusz I Wielki]

Zgłaszam gotowość!

[Bolesław Kirianóo von Hohenburg]

Po zgłoszeniu się paru innych członków wyprawy, Aaranok spojrzał na listę.
- A @Artur Kardacz , @Mailo Kundurowski i @Piotr Jankowski ? Dziwne, dziwne, nigdzie ich nie ma... może ich przegapiłem i są na pokładzie? - zamyślił się - no cóż, trzeba płynąć.
Rozwineli więc żagle i wypłynęli.

[Tadeusz I Wielki]

Tadeusz nudził się podczas podróży, pomimo tego że Bolesław zapewniał, że będzie ona krótka. Obserwował, jak fale morskie obijały się o burtę flotylli. Równocześnie ciekaw był, czy to co znajdą na tajemniczej wyspie, będzie warte zachodu jaki wykonają wszyscy uczestnicy.

[Piotr Jankowski]

Piotr cały dzień spędził w swojej kajucie czytając książki. W końcu mógł chwilę odpocząć od trudów rządzenia. Chociaż s drugiej strony na pokładzie znajdowali się wpływowi politycy mikroświata, przeczuwał więc, że jego urlop nie będzie aż taki beztroski. Od lektury oderwało go energiczne pukanie do drzwi. Jankowski w pośpiechu założył koszulę i otworzył kajutę. W drzwiach stał Bolesław, Imperator Kirianii.
-Miło znów Cię widzieć! - powitał przyjaciela Piotr.